دو عکاس اسپانیایی به گونه ای سرگرم کننده در این تصاویر با هندسه معماری موجود در تعامل قرار گرفته اند
Daniel Rueda و Anna Devis دو معمار و عکاس اسپانیایی جوان هستند. عکاسی معماری آن ها به طرز هنرمندانه ای توسط معرفی و نشان دادن فاکتور انسانی به شیوه ای خلاقانه و سرگرم کننده، از حالت عادی و معمولی خارج شده است. به جای تمرکز کردن به طور کامل روی جزییات و هندسه، آن ها هر عکس را به یک تعامل پویا بین خودشان و نمونه معماری موجود تبدیل کرده اند.
این زوج از مکان های مختلفی دیدن کرده و به تعدادی از کشورها مانند فرانسه، آلمان، دانمارک و ایتالیا سفر کرده اند؛ مکان هایی که عکس هایی فوق العاده از آن ها را به ثبت رسانده اند. همه این عکس ها شامل یک یا هر دو نفر این زوج می باشد که در حال تعامل با هندسه ساختمان ها به شیوه ای منحصربه فرد و سرگرم کننده هستند. عکس های آن ها دید شما را نسبت به هندسه ساده معماری تغییر خواهد داد.
خلاقیت در عکاسی معماری
عکاس بریتانیایی آثار مشهور معماری جهان را با استفاده از برش هایی از کاغذ و زاویه دید خاص دوربین خود بازسازی می کند
هنرمند لندنی Rich McCor که در اینستاگرام با نام Paperboyo شناخته شده است، به نقاط مختلف جهان سفر می کند و با استفاده از برش هایی از کاغذ مکان های نمادین و شاخص آن ها را بازسازی می کند. او مهارت هنری خود در استفاده از کاغذ را با زاویه دید مشخصی در عکس ترکیب می کند تا تصاویری فوق العاده را از این مکان های شاخص ثبت کند. زمانی که این تصاویر را ببینید، هرگز این سازه ها را به شکل قبل نخواهید دید.
سفر McCor از لندن و با عکاسی معمولی از مکان های شاخص این پایتخت انگلیسی مانند Big Ben آغاز شد. اما سپس این ایده به ذهن او رسید که کاری متفاوت و نسبتا خلاقانه با استفاده از کاغذ انجام دهد؛ و در این زمان بود که او یک قطعه کاغذ به شکل ساعت مچی را آماده کرد و آن را لنز دوربین و ساعت Big Ben قرار داد. این اولین عکاسی او با زاویه دید مشخص بود که از یک سازه معماری با شهرت جهانی انجام داد.
McCor این ایده را با استفاده کردن از شکل های مختلف برش های کاغذ برای سازه های معماری دیگر در لندن ادامه داد؛ مانند کلیسای سنت پاول و پل Tower Bridge. عکس های او محبوب شدند و به مطبوعات رسیدند؛ در این زمان بود که او تصمیم گرفت به اروپا و آمریکا نیز سفر کند و چند سازه شاخص آن هارا هم به همین شیوه بازسازی کند. او برج پیزا را به یک پرستار که کج ایستاده، طاق de Triomphe را به یک مرد لگویی و موزه نئون در لاس وگاس را به تصویری از مریلین مونرو تبدیل کرد. در این جا می توانید چند نمونه از جالب ترین عکس های این هنرمند را ببینید.
دکوراسیون منزل به سبک ژاپنی؛ خانه های ژاپنی سمبل سادگی، آرامش و انرژی مثبت هستند. همین ویژگی هاست که آن ها را به فضاهای دلپذیر و مطلوب جهت داشتن یک زندگی آرام و دور از هیاهو تبدیل می کند. اگر شما هم طرفدار خانه های ژاپنی و آرامش خاصی که در فضای آن ها موج می زند، هستید شاید بد نباشد با اصول طراحی یک خانه به سبک ژاپنی آشنا شوید. استفاده از این اصول می تواند شما را در ایجاد یک فضای مشابه به خانه های ژاپنی همراهی کرده و در نهایت آرامش را در محیط زندگی تان به ارمغان بیاورد.
یکی از اولین الزامات طراحی یک فضا به سبک ژاپنی، استفاده از نور طبیعی است. خانه های ژاپنی عموما دارای پنجره های بزرگ، یکپارچه و سرتاسری بوده که حالت کشویی دارند و قابلیت باز شدن را نیز دارا هستند. این پنجره ها فضای خانه را از نور طبیعی پر کرده و انرژی و فواید نور خورشید را در تمام فضا منعکس می کنند. از آن جا که ژاپنی ها به اهمیت حضور انرژی مثبت در فضای زندگی خود بسیار پایبند هستند، استفاده از نور طبیعی برای ایجاد روشنایی در فضا را جزو اصول اساسی طراحی خانه های خود منظور می کنند. اگر می خواهید یک خانه به سبک ژاپنی داشته باشید، اولین قدمی که باید بردارید، دعوت نور خورشید به فضای منزلتان است.
دومین کاری که می توانید جهت طراحی یک فضا به سبک ژاپنی انجام دهید، استفاده از رنگ سفید در دیواره های محیطی است که مد نظر دارید. رنگ سفید و روشن، به وجود آورنده خصوصیات مینیمال در یک فضا هستند که جزو ویژگی های سبک ژاپنی به شمار می رود. رنگ سفید یک رنگ آرامش بخش است که در طراحی بسیاری از خانه های ژاپنی مورد استفاده قرار می گیرد. با به کار گیری این رنگ در کنار استفاده از نور طبیعی، فضا از انرژی روح افزا آکنده شده و آرامش در محیط به جریان در خواهد آمد.
همان طور که احتمالا خودتان هم پیش از این متوجه شده اید، یکی از خصوصیات ثابت خانه های ژاپنی استفاده از درهای کشویی در طراحی فضای آن هاست. شما در یک خانه ژاپنی به ندرت با دری رو به رو می شوید که از نوع کشویی نباشد. درهای کشویی به عنوان عناصر طراحی دکوراسیون به سبک ژاپنی شناخته می شوند. علت استفاده از این نوع درها در خانه های ژاپنی، در اختیار گذاشتن فضای کافی با توجه به محدوده کوچک خانه ها می باشد. درهای کشویی با قابلیت حرکت به صورت افقی، نسبت به سایر درها به مراتب فضای بیشتری در اختیار خواهند گذاشت و از این نظر در طراحی ایده آل هستند. این درهای کشویی عموما نور را از خود عبور داده و از این طریق به روشنایی فضا نیز کمک می کنند.
ژاپنی ها علاقه زیادی به نشستن روی سطح زمین دارند. آن ها عموما نشستن در یک ارتفاع کم به دور میزهای پایه کوتاه را به حالات دیگر نشیمن ترجیح می دهند و همین موضوع سبب شده است که در اکثر فضاهای نشیمن منظور شده در طراحی داخلی خانه های ژاپنی، یک میز پایه کوتاه روی زمین قرار داده شود و فضای اطراف آن به عنوان نشیمن مورد استفاده قرار گیرد. شما می توانید از چند سکو یا کوسن مخصوص برای راحت تر بودن در این حالت نشیمن استفاده کنید.
تلفیق فضای داخلی و خارجی
یکی دیگر از نکاتی که دکوراسیون خانه های ژاپنی را شکل می دهد، تلفیق فضای داخلی با محیط بیرون است. ژاپنی ها علاقه زیادی به تلفیق فضای زندگی خود با محیط بیرونی دارند و از این رو بسیاری از قسمت های خانه را در ترکیب با محیط بیرونی طراحی می کنند. استفاده از پنجره های بزرگ و یا درهای کشویی که رو به فضای سبز یا حیاط خانه باز می شود، می تواند تلفیق این دو فضا را ممکن ساخته و یکی از مهم ترین فاکتورهای ایجاد سبک ژاپنی در فضا را به اجرا دربیاورد.
فضای سبز می تواند با استفاده از قرار دادن گلدان در محیط و یا طراحی یک حیاط خلوت یا تراس کوچک در نزدیکی فضای مد نظر، به داخل خانه نیز راه پیدا کند. در سبک ژاپنی، طبیعت و عناصر طبیعی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و از این رو همواره در طراحی داخلی مورد توجه واقع می شوند. ژاپنی ها گیاهان را به مانند جزئی از فضای زندگی خود شناخته و همیشه از فضای سبز در محیط زندگی خود بهره مند می شوند. استفاده از گیاهان می تواند باعث ایجاد حس طراوت و جریان یافتن انرژی مثبت در فضا شود که جزو معیارهای طراحی داخلی ژاپنی به شمار می آید.
بامبو از دیگر عناصری است که می تواند به خانه شما یک حال و هوای ژاپنی بدهد. بامبوها که از دل طبیعت به دست آمده اند، یک انتخاب خوب برای طراحی فضا به سبک ژاپنی هستند. از بامبوها می توان به عنوان حائل در مرز بین دو فضا استفاده کرد و به این شکل دو قسمت مد نظر را به راحتی و در کمال زیبایی از یکدیگر جدا ساخت. به عبارت دیگر، بامبوها می توانند با به کار گرفته شدن به شکل یک مجموعه منظم و متوالی، پارتیشن های محل زندگی شما را به وجود بیاورند. با استفاده از بامبوها در نقش تشکیل دهنده های پارتیسن، شما حس طبیعت را به فضای خانه خود می آورید که از ویژگی های سبک ژاپنی به شمار می رود.
یک خانه با دکوراسیون ژاپنی، بدون در نظر گرفتن یک وان در فضای حمام کامل نخواهد بود. ژاپنی ها وان را به عنوان یکی از اجزای ثابت حمام های خود در نظر گرفته و همیشه از آن در طراحی این فضا استفاده می کنند. اگر این سوال برای شما پیش آمده که چرا وجود وان در یک خانه با سبک ژاپنی تا این حد اهمیت دارد، باید بدانید که پاسخ شما در اهمیت به کارگیری خصوصیات عنصری به نام آب است. آب نیز جزو عناصری از طبیعت به شمار رفته که ژاپنی ها در طراحی از آن بهره می گیرند. آب موجب ایجاد آرامش در فضا شده و از این رو جزو معیارهای طراحی یک فضای ژاپنی به حساب می آید. وان ها امکان استفاده از این خصوصیات آب را در اختیار شما می گذارند و به همین جهت در نظر گرفتن آن ها در فضای حمام می تواند به قوی تر شدن حس یک خانه ژاپنی در محل زندگی شما کمک نماید.
در نظر گرفتن فضای خالی
از دیگر نکاتی که باید در حین طراحی یک فضا به سبک ژاپنی مد نظر داشته و به آن توجه نشان دهید، در نظر گرفتن فضای خالی به اندازه کافی است. خانه های ژاپنی مقدار زیادی فضای خالی در طرح خود داشته و ابدا شلوغ و آشفته به نظر نمی رسند. اگر می خواهید یک خانه ژاپنی طراحی کنید، باید فکر داشتن وسایل زیاد و پر کردن قسمت های مختلف منزل با آن ها را از سر خود بیرون کرده و به دنیال ایجاد بیشترین فضای خالی ممکن در محیط باشید. یک خانه به سبک ژاپنی، دارای محل هایی است که در آن ها ابدا چیزی به چشم نمی خورد جز یک فضای خالی و دست نخورده که محیط را خلوت و بزرگتر نشان می دهد.
حفظ سادگی در طراحی فضا
دکوراسیون منزل به سبک ژاپنی ؛ این اصل که به نوعی با نکته قبل نیز در ارتباط است، بر ساده نگه داشتن فضا تا حد ممکن تاکید دارد. یک فضا زمانی به سبک ژاپنی در خواهد آمد که ساده، بی آلایش و بدون به کار گیری جزییات اضافه طراحی شود. علت این که خانه ژاپنی ها تا این حد آرامش بخش است، به همین اصل بر می گردد. یک خانه برای داشتن آرامش، نیازمند داشتن یک فضای خلوت، تمیز و به دور از هر گونه شلوغی، آشفتگی و پرداخت های اضافه است. این یعنی شما باید همه قسمت های دکور خود را در ساده ترین حالت ممکن و با حفظ اصل دوری از تجملات طراحی کنید.
به کارگیری این نکات به شما کمک خواهد کرد فضای منزل خود را با استفاده از خصوصیات بارز معماری ژاپنی به آرامش مطلوب برسانید و از محیط زندگی خود لذت ببرید.
طراحی تالار عروسی Pleats.M / معماری Hironaka Ogawa
طراحی تالار عروسی Pleats.M ؛ صفحات تا خورده زیگزاگی، نمای این تالار عروسی را تشکیل می دهند که در شهر سایتامای ژاپن واقع شده است.
ساختمان Pleats.M که دارای دو طبقه می باشد، به عنوان اولین نمونه مجموعه تالارهای عروسی یک برند جدید در نظر گرفته شده بود و به همین خاطر از معمار این پروژه یعنی هیروناکا اوگاوا درخواست شده بود که یک هویت شاخص برای این طرح تعریف کند تا بتوان از آن به عنوان یک ویژگی در دیگر پروژه ها نیز استفاده کرد.
معمار پروژه در توضیح طرح خود عنوان می دارد: “برای به تصویر کشیدن شکوه یک مکان جهت برگزاری مراسم عروسی، ایده دیوارهای تاخورده را پیشنهاد دادم. این صفحات تاخورده با از هم باز شدن و در هم جمع شدن قابلیت تبدیل به هر شکلی را دارا هستند؛ بنابراین این دیوارهای تاخورده نه تنها برای این پروژه، بلکه برای پروژه های آینده ای که سایت آن ها هنوز انتخاب نشده نیز کاربرد دارند.”
دیوارهای داخلی ساختمان نیز دارای همین فرم تاخورده هستند، اما تاخوردگی آن ها به صورت معکوس صورت گرفته تا فرم وارونه نمای بیرونی را داشته باشد. این موضوع باعث می شود دیوارها اینطور به نظر برسند که ضخامتشان چیزی بیشتر از ضخامت یک صفحه فلزی نیست.
به غیر از پنجره ای که در امتداد قسمت پایانی نما قرار گرفته، برای جلوگیری از ایجاد اخلال در فرم شکست های نما پنجره دیگری در نظر گرفته نشده است. این طرح از ورود آلودگی صوتی جاده به داخل نیز جلوگیری می کند.
مهمانان عروسی از طریق یک درب ورودی با ارتفاع زیاد وارد سرسرایی می شوند که توسط یک راه پله به سالن طبقه اول راه دارد. این سالن کوچک شامل یک راهروی دارای نورپردازی، صندلی های طراحی شده و سقف دکوراتیو است.
پس از پایان جشن، مهمانان برای تشریفات پذیرایی به یک فضای بزرگ در طبقه همکف دعوت می شوند.
بقیه قسمت ها شامل یک اتاق انتظار با دو میز بزرگ می شود که تجهیزات نورپردازی آن برای همخوانی با فرم شکست های دیوار با فرم شکسته منظور شده اند.
هیروناکا اوگاوا استودیو طراحی خود را در سال ۲۰۰۵ تاسیس کرده است و همچنین یک سالن عروسی دیگر نیز طراحی کرده که دارای ستون هایی به شکل درخت می باشد.
توصیف پروژه از زبان هیروناکا اوگاوا:
این یک پروژه جهت طراحی مکان برگزاری عروسی است که در کنار یک جاده برون شهری واقع شده است. کارفرما خواستار ایجاد یک برند جدید برای برگزاری مراسم عروسی بود و به همین دلیل از من خواست تا طرحی خلق کنم که در گسترش پروژه های آن ها قابل تکرار باشد.
کارفرما همچنین خواستار یک کانسپت نوآورانه برای این مکان بود که انعکاسی از محیط خاص سایت باشد. به طور معمول سالن های عروسی عادی و سنتی از سایت هایی به این باریکی و با این فرم نامنظم استفاده نمی کنند.
طراحی تالار عروسی Pleats.M
من در اولین مرحله، با طراحی یک نمای کاملا بسته با فرم متفاوت مانع ورود آلودگی صدای ناشی از ترافیک جاده بین شهری شدم. برای ساخت بنایی که به طور همزمان دارای بیشترین سطح تماس با فرم نامنظم زمین و شکوه یک سالن عروسی باشد، ایده دیوارهای تاخورده را پیشنهاد دادم. این دیوارهای خاص شکسته، هم جنبه دکوراتیو دارند و هم به عنوان سازه بنا عمل می کنند.
طراحی تالار عروسی Pleats.M
به علاوه، این تاخوردگی ها سایه هایی به وجود می آورند که با توجه به موقعیت خورشید در فصول مختلف به آرامی تغییر شکل می دهند. این دیوارهای شکسته در جهت دیگر خود دارای الگوی معکوس هستند؛ بنابراین حتی یک صفحه تاخورده به تنهایی و همزمان دارای ظاهر متفاوتی در بیرون و درون است. فضای داخلی به جهت عملکرد این مکان درون گرا در نظر گرفته شده است. با این حال، من قصد داشتم با استفاده از دو بخش مهم از دیوارها فضای درون و بیرون را به یکدیگر ارتباط دهم؛ یکی در ورودی اصلی از جانب جاده بین شهری و دیگری در راه دسترسی جاده داخلی شهر.
طرح مورد نظر این بود که با اضافه شدن سرسرای ورودی، سالن نیم طبقه، محل برگزاری، سالن انتظار و سرویس های بهداشتی به فضای بین دو دیوار، صفحات تاخورده از داخل نیز برجسته به نظر آیند. این صفحات می توانند با باز شدن و جمع شدن تغییر شکل دهند؛ بنابراین ایده دیوارهای شکسته نه تنها برای این پروژه، بلکه برای پروژه های آینده در سایت های دیگر نیز مناسب به نظر می رسد.
با توجه به فاکتورهای مذکور، نام Pleats را با الهام از فرم معماری ساختمان انتخاب کردم و فرم این تاخوردگی را در طراحی تجهیزات، مبلمان و حتی لوازم سالن به کار بردم.
طراحی تالار عروسی Pleats.M
چین خوردگی بر روی لباس می تواند نمایانگر شکوه و تمول باشد. استفاده از این شکست ها از یک قانون کاملا ساده پیروی می کند. تاخوردگی های متفاوت عملکردهای مختلفی مانند سازه، دکوراسیون و بازتاب صوتی دارند؛ در نتیجه دیوارهای شکسته، فضاهای مختلفی برای مراسم عروسی ایجاد می کنند.
معماری : METAFORM Architects موقعیت: داملدانج، لوکزامبورگ زیربنا: ۲۲۵۰ متر مربع سال: ۲۰۱۶
Residential Building with 15 Units / METAFORM Architects
هنگامی که نوبت به خانهسازی میرسد، یکی از مشکلات اصلی که مردم در نواحی شهری –مناطقی با رشد و سریع و افزایش تقاضای مسکن- امروزه با آن بطور قالب مواجه هستند، نیاز به انتخاب تیپ آپارتمانی غیر از تیپ آپارتمان تک خانوار است، که این نه بخاطر میل آنها، که به علت نیازشان است.
دغدغههای اصلی آنها را میتوان به طور خلاصه به صورت ذیل بیان نمود: -معمولا، در ذهن مردم ساختمانهای مسکونی اشاره بر یک «زندگی درون جعبه» دارند، که فاقد کیفیات زندگی و احساس تعلق و هویت بوده و با کمبود نور طبیعی و دید به چشمانداز مناسب مواجه است. -مجاورت نامناسب با همسایگان منجر به تضعیف حریم خصوصی، هم از لحاظ دیداری و هم از لحاظ شنیداری میشود. -فضای فیزیکی کافی در فرمهای گوناگون برای یک زندگی راحت وجود ندارد.
در رویکرد تیم معماری این پروژه، ایده اصلی تحلیل دقیق این مسائل و پاسخ به آنها از طریق با نظر گرفتن آنها به عنوان نقطه اصلی تبدیل به خط مشی طراحی و فراتر از آن، تبدیل به کیفیتها بود که به موجب آن دیدگاهی جدید به تیپ مسکن انبوه خلق شد.
بافت شهریای که سایت پروژه در آن واقع بود، شرایط ویژه زمین و شکل قطعه زمین امکان یک رویکرد منحصربفرد را با بازتابی از پاسخ به مسائل فوقالذکر فراهم نمود.
خیابان منحنی، توپوگرافی با شیب تند و درختانی با عمر بیش از سه قرن، همگی در شکل گیری فرم اصلی دخیل بودند. با توجه به بافت بخصوص منطقه (واحدهای کوچک مسکن در یک سمت و بلوکهای آپارتمانی بزرگ در سویی دیگر) تقسیم حجم اصلی به شش قطعه که در جهت عمودی انتقال یافتهاند، حجم ساختمان را با محیطش سازگار میکند. تراکم در نظر گرفته شده و در عین حال مساله احساس تعلق، هویت و مقیاس انسانی نیز مد نظر قرار گرفتهاست. با تقسیم حجم و انتقال آن، حجمهای حاصل امکان دریافت نور طبیعی و اشراف به مناظر ۳۶۰ درجه و ارتباط بصری با آسمان را دارا شدند.
طراحی ساختمان مسکونی
ارتباط عمودی دقیق، امکان ترکیببندی عرضی آپارتمانها را با آزادی در جهتگیری از سه وجه میسر میسازد. فضاهای عمومی داخل ساختمان تعاملات اجتماعی میان همسایگان را تقویت میکند و ضمن حفظ آسایش همگام، حسی از زندگی جمعی را در ساکنین ساختمان برمیانگیزد.
دغدغه اصلی تیم طراحی، پیوند دادن نیازهای مسکنسازی حال حاضر با شرایط خاص سایت بود؛ طراحی ساختمان یک مجموعه مسکونی که به افراد حسی از تعلق، هویت و احساس جمعی اعطا کند.
مصالح و سازه ساختمان متشکل از سازهای حجیم از بتن پیشتنیده است، که در نما ها با پنلهای آلومینیومی مثلثی شکل، مجهز به بازشو شدهاست. عایقسازی حرارتی دیوارها متشکل از فیبر معدنی است. بازشوها با شیشههای سه لایه در یک قاب آلومینیومی پوشانده شدهاست. اجزای بزرگ شیشهای به طور خاص با لایهای ضد اشعه فرابنفش خورشید پوشانده شدهاند که از ساختمان در برابر گرمای زیاد حفاظت میکند.
یک جنبه مهم در طراحی ساختمان حول محور مسائل انرژی، جهتگیری آن است؛ بازشوهای بزرگ اغلب در نماهای شرقی و جنوبی قرار دارند، در حالیکه نمای شمالی به طور غالب بسته است. مطابق قوانین لوکزمبورگیش، این ساختمان در گروه ساختمانهای با هدررفت پایین انرژی (دسته B-B) دستهبندی میشود. علاوه بر پنلهای خورشیدی که برای تولید آب گرم تعبیه شدهاند، یک سیستم تهویه مرکزی نیز برای بهینهسازی بازدهی انرژی در پروژه در نظر گرفته شدهاست.
طراحی ساختمان مسکونی
مصالح استفاده شده در نما به گونهای انتخاب شدهاند که کمترین نیاز به تعمیر و نگهداری را داشته باشند.
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه و فضای آشپزخانه برای کمک به طراحی بهتر
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه ؛با درک نسبتهای فضایی، ابعاد ساخت و مناطق کار، آشپزخانه ایده آلی برای پخت و پز ایجاد کنید. چه بخواهید اندکی تغییر در آشپزخانه خود بدهید یا این که آن را نوسازی کنید یا یک آشپزخانه کاملا جدید بسازید، درک چند اندازهگیری ساخت کلیدی و دستورالعمل های ساماندهی شده میتواند شما را در ساده و روان کردن کارهای پخت و پز کمک کند.
آشپزخانه ها برای غذا و وسایل آشپزی شما محل ذخیره سازی فراهم میکنند، فضای کافی برای آماده کردن مواد غذایی و تمیزکاری میدهند و البته فضایی در اختیارتان قرار میدهند که میتوانید در آن جا غذا و شیرینی بپزید.
این کارکردها زمانی که متفکرانه در کنار هم چیده شده باشند مطلوب عمل کرده و تجربه کار کردن در آشپزخانه شما را بهتر میکنند. در این جا روش هایی برای نحوه رسیدن به این چیدمان ایده آل آورده شده است.
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه
در حالت ایده آل، فضای نگهداری خشک و خنک باید در نزدیک ترین مکان به نقطه ورودی آشپزخانه قرار بگیرند. منطقه پخت و پز باید به سمت محل غذاخوری قرار بگیرد و بهترین جا برای نصب سینک نیز بین این دو بخش است. به این چیدمان مثلث کار نیز میگویند. بهترین مثلث کار باید کمتر از ۲۱ فوت(۶٫۴ متر) طول داشته باشند. مثلث های کاری که بیشتر از ۲۶ فوت(۷٫۹ متر) باشند در بیشتر اوقات جابه جایی از بخش به بخش دیگر مثلث ناکارآمد است.
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه
در این طرح نحوه چیدمان و ابعاد یک آشپزخانه در اندازه متوسط نشان داده شده است.
توجه داشته باشید که منطقه آماده سازی مواد غذایی بین ایسلند، سینک و گوشه آشپزخانه تقسیم شده است. مثلث کار این جا کوچک و جمع و جور است. در هر فضایی همیشه اندکی ناسازگاری وجود دارد.
بیایید نگاهی به سه کارکرد اصلی این آشپزخانه بیندازیم:
۱-فضای ذخیره سازی
۲-فضا برای آماده سازی
۳-فضای پخت و پز
هر شخصی ممکن است اولویت های متفاوتی برای کاری که در آشپزخانه انجام میدهد داشته باشد بنابراین از این به عنوان یک راهنما استفاده کنید نه یک قانون اجباری.
فضای ذخیره سازی
همانطور که ذکر شد طراحان پیشنهاد میکنند فضای ذخیره سازی محصولاتی که باید در جای خشک و خنک باشند در ورودی آشپزخانه قرار دهید. قرار دادن بوفه آشپزخانه در یک سمت و یک پیشخوان ۱۵ تا ۲۴ اینچی(۳۸ تا ۶۱ سانتی متر) در سمت دیگر ایده خوبی است. این باعث میشود که به راحتی بتوانید چیزهایی را که از فریزر و یخچال بیرون می آورید روی پیشخوان یا کانتر آشپزخانه قرار دهید.
در بوفه آشپزخانه میتوان کالاهای خشک به همراه جارو و ملزومات دیگری مانند دستمال حوله های کاغذی را نگهداشت. از دراورهای بوفه برای نگهداشتن کیسه های پلاستیک، فویل ها و هر چیزی که برای نگهداری و ذخیره کردن غذاها به کار می رود استفاده کنید.
از کابینت های این بخش نیز میتوانید برای نگهداری ظروف همزن، سینی های کیک، پیمانه های اندازه گیری و دیگر اشیائی که شما را در آماده سازی وعدههای غذایی کمک می کند استفاده کنید.
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه
فضای آماده سازی مواد غذایی
در حالت ایده آل، فضای تمیزکاری و آماده سازی بهتر است در اطراف سینک باشد. در این بخش ها بشقاب ها و استکان های مورد استفاده روزانه در کنار ماشین ظرفشویی و سطل های زباله خواهد بود.
فضای به اندازه ۱۸ تا ۳۶ اینچ(۴۵ تا ۹۲ سانتی متر) از کانترتاپ را در یک یا هر دو سمت سینک آزاد بگذارید. مناطق آماده سازی بهتر است خالی از دیگر اشیاء باشند چرا که شما همیشه میخواهید کاسه ها، بشقاب ها و پیمانه های اندازه گیری را بیرون آورده و روی آن قرار دهید. بگذارید حداقل ۳۶ اینچ(۹۲ سانتی متر) فضای کانترتاپ برای آماده سازی مواد غذایی بدون هیچ وسیله دیگر و کاملا خالی باشد. این اندازه در آشپزخانه های بزرگ تر میتواند بیشتر هم باشد. یکی از دلایلی که ایسلند یا جزیره های آشپزخانه اینقدر محبوبیت یافته اند همین است. آن ها سطوح گسترده و به خوبی روشن شده ای فراهم میکنند که میتوان روی آن اکثر کارهای آشپزخانه را انجام داد.
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه
فضای پخت و پز
بخش پخت و پز باید در اطراف هود، اجاق گاز و یا فرهای دیواری واقع باشد. قابلمه ها، ماهیتابه های سرخ کردنی و سینی های شیرینی پزی را در مجاورت اجاق گاز و فرها قرار دهید. این هم ایده خوبی است که لوازم کوچک آشپزخانه نظیر توسترها و قهوه سازها را در این بخش قرار دهید چرا که باعث میشود فضای آماده سازی مواد غذایی شما خالی و آزاد بماند.
۲۱ تا ۳۶ اینچ(۵۳ تا ۹۲ سانتی متر) روی کانتر در هر دو سمت اجاق گاز را به منطقه پخت و پز اختصاص دهید. در صورت امکان، فرهای دیواری که فضایی از کانترتاپ آشغال نمیکنند را نزدیک این بخش قرار دهید تا بتوانید غذاهای داغ را فوری و بدون معطلی از درون آنها بیرون بیاورید. ادویه جات، تخته های برش نان و آویزهای قابلمه را نزدیک دراورها و قفسه ها قرار دهید. ضمنا لوازم سرو غذا را نیز نزدیک محل غذاخوری بگذارید.
ابعاد پیشنهادی و توصیه شده برای اجزای آشپزخانه
ابعاد تمام اجزای آشپزخانه برای استفاده بهینه از فضای آشپزخانه مهم هستند. عرض یک یخچال معمولی کمی کمتر از ۳۶ اینچ(۹۲ سانتی متر) است. اما مشکل اغلب در مورد عمق یخچال هاست. در سال های اخیر برخی از تولیدکنندگان یخچال هایی طراحی کرده اند که عمق آن ها بشتر از کابینت های معمولی با عمق ۲۴ اینچ(۶۱ سانتی متر) می باشد. شما همچنان میتوانید یک یخچال مستقل کم عمقی بخرید اما باید به ابعاد لیست شده در مشخصات آن به دقت توجه کنید تا مطمئن شوید در آشپزخانه شما به خوبی جاسازی می شود. گزینه دیگر چیدمان های یخچال توکار است اما اینها مشخصا قیمت گرانتری دارند. به دنبال لوازمی با عمق ۳۰ اینچ(۷۶ سانتی متر) یا کمتر باشید که درب های آن ها به سمت بیرون باز شود نه به سمت کناره ها، در غیر این صورت میتوانید فضای آشپزخانه تان را طوری طراحی کنید که لوازمی با عمق بیشتر در آن جاسازی شوند. چیز دیگری که باید به آن ها توجه کنید چرخش درب یخچال است. همیشه جهت چرخش را امتحان کنید تا ببینید که آیا موقع باز شدن به چیزی گیر میکند یا نه.
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه
در این جا می بینید که چطور ارتفاع کابینت ها نقش مهمی در چیدمان آشپزخانه ایفا میکنند. کابینت های بالایی به طور معمول ۱۸ اینچ(۴۶ سانتی متر) بالاتر از کانترتاپ قرار گرفته و ارتفاعی بین ۳۰ تا ۴۲ اینچ(۷۶ تا ۱۰۷ سانتی متر) از سطح کانتر دارند. در نظر داشته باشید که برای دسترسی مناسب به کابینت های بالایی، ارتفاع آن ها نهایتا باید ۷۰ تا ۸۰ اینچ(۱۷۸ تا ۲۰۳ سانتی متر) از کف زمین فاصله داشته باشد. برای دسترسی به کابینت هایی با ارتفاع بیشتر از ۷ فوت از کف زمین باید از چهارپایه استفاده کنید. کابینت هایی که ارتفاع بیش از ۸ فوت داشته باشند برای اکثر افراد خانواده ناکارآمد هستند، با این حال می توان از آن ها برای ذخیره کردن لوازم دکوری یا فصلی استفاده کرد و برای دسترسی به آن ها میتوانید از چهارپایه یا نردبان استفاده کنید.
ابعاد استاندارد برای کابینت های زیری، ۲۴ اینچ(۶۱ سانتی متر) عمق و ۳۶ اینچ(۹۲ سانتی متر) ارتفاع میباشد. به طور کلی افراد در حال بلندقدتر شدن هستند طوری که برخی از صاحبخانه ها ارتفاع کانتر خود را تا ۳۸ اینچ(۹۷ سانتی متر) بالا میآورند.
اندازه گیری های کابینت آشپزخانه
یکی دیگر از ابعاد مهم که باید به آن توجه کنید فاصله بین کابینت هاست. نقاط ورود آشپزخانه میتوانند اندازه کمی به اندازه ۳۶ اینچ(۹۲ سانتی متر) داشته باشند موقعی که کابینتی در یک سمت آن ها واقع شده باشد. حداقل ۴۲ اینچ(۱۰۷ سانتی متر) فاصله باید بین صورت یک کابینت با صورت کابینت سمت دیگر وجود داشته باشد و اگر این فاصله ۴۸ اینچ(۱۲۲ سانتی متر) باشد بهتر است اما فاصله بیش از ۶۰ اینچ(۱۵۲ سانتی متر) در بسیاری از مواقع بیش از حد گسترده است. با این حال، اگر آن یک آشپزخانه U شکل باشد، میتوانید حتی فاصله ی بین کابینت ها را تا ۹۶ اینچ(۲۴۴ سانتی متر) در نظر بگیرید.
طراحی استخر شنای خانه با چشم انداز باغ توسط پنجره ای بزرگ
طراحی استخر شنای خانه با چشم انداز باغ ؛ یک سالن استخر در بالای این خانه در کلون و توسط استودیوی آلمانی معمارانCorneille uedingslohmann طراحی شده است که شامل دیوار هایی است که با نوارهای کوارتزیت اندود شده اند و دارای یک پنجره بزرگ می باشد که رو به باغ قرار گرفته است.
این استودیو محلی در اصل توسط ساکنین مورد درخواست قرار گرفت تا خانه موجود را برای داشتن یک سالن استخر آماده کند؛ اما تیم معماران به این نتیجه رسیدند که این کار ممکن نیست، بنابراین پیشنهاد تخریب و بازسازی خانه را دادند.
این خانه با ارتفاع دو طبقه اش که توسط معماران به اسم “خانه الماس شکل” شناخته می شود، شامل دیوار های زاویه داری است که در واقع از خطوط زمین سایت پیروی می کنند و از قسمت جنوبی تا سمت شمالی زمین گسترش یافته اند. استخر، طبقه بالایی خانه را که کوچکتر می باشد اشغال کرده است. این طبقه نسبت به طبقه پایینی مقداری جابجا شده است تا یک گوشه بزرگ را خلق کند که در قسمت شمالی کمی برآمده شده است. همچنین یک تراس در قسمت غربی آن وجود دارد که به باغ پشتی خانه مشرف می باشد.
معماران که این پروژه را “خانه ای برای استخر شنا” نام گذاری کرده اند، چنین توضیح داده اند: ” علاقه شدیدی که صاحبان خانه برای داشتن یک استخر خصوصی داشتند، آنها را به گرفتن این تصمیم تشویق کرد که خانه اصلی را کاملا خراب کنند و یک خانه جدید بسازند تا بتوانند ایده های خود را در آن به اجرا درآورند. ”
آنها همچنین افزودند: ” معماری منحصر بفرد این پروژه توسط جا به جایی صفحه طبقه فوقانی تعریف میشود؛ که یک حرکت بصری را برای این ساختمان بزرگ پدید آورده است و تراس مورد نظر ساکنین را توسط برآمدگی های متعاقبی تولید کرده است. ” درهای کشوری شیشه ای بزرگ، از سالن استخر به تراسی مشرف به باغ باز می شوند و مقدار زیادی نور وارد فضا می کنند. استخر L شکل ؛ دیواری پوشیده شده از نوارهای کوارتزیت خاکستری مات دارد که منبع آن Valss می باشد – روستایی در سوئیس.
سنگ به کار رفته در استخر به عنوان تکمیل کننده ای برای تم آبی آب استخر و همچنین نمای خارجی خانه می باشد. از طرف دیگر توسط پانل های بتنی که دو طبقه را از هم جدا کرده اند نیز تفکیک شده است. یک درب شیشه ای فضای استخر را به یک سونا و حمام در قسمت پشتی طبقه وصل میکند که همچنین دیوارهای پوشیده شده از کوارتزیت دارد که تا اتاق خواب اصلی امتداد یافته اند.
استخر آب بخش بزرگی از خانه را اشغال کرده است و مقدار محدودی از فضا را برای دیگر فضاهای زندگی باقی گذاشته است. در نتیجه، معماران یک پلان باز را برای فضای نشیمن، آشپزخانه و ناهارخوری خلق کرده اند تا احساس بزرگتر بودن را در خانه ایجاد کنند. وسعت زیاد شیشه های به کار رفته، چشم انداز های زیادی از باغ را توسط درهایی که به پاسیو باز میشوند، ایجاد کرده است.
دو اتاق خواب دیگر و یک دفتر کار، بقیه فضای طبقه همکف را اشغال کرده اند. و همچنین یک گاراژ در طبقه زیرزمین ساختمان طراحی شده است.
۶ طراح برتر و نظرات شان در مورد بیشترین رنگ های مورد استفاده در دکوراسیون سال ۲۰۱۷
بیشترین رنگ های مورد استفاده در دکوراسیون سال ۲۰۱۷ ؛ما از طراحان برتر درخواست کردیم تا رنگهایی که قرار است در سال ۲۰۱۷ بیشتر در طراحی های شان به کار ببرند را با ما به اشتراک بگذارند. در حالی که جواب های آن ها در بازه آبی تیره تا زرد روشن گستردگی داشت ولی یک چیز درباره سال ۲۰۱۷ به روشنی مشهود بود و آن این است که رنگ های تیره و اشباع در این سال از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. در این جا، میبینید که چه رنگ هایی را این ۶ کارشناس قصد دارند در سال ۲۰۱۷ بیشتر استفاده کنند.
رنگ های مورد استفاده در دکوراسیون سال ۲۰۱۷
۱- مشکی-سبز
النا کالابرس، از شرکت دکوراسیون و دیزاین النا کالابرس Elena Calabrese میگوید:«رنگ سال سبز است و من به شدت مجذوب رنگ سبز Blackwatch پرات و لمبرت(۱۹-۱۷) شده ام که رنگ سبز تیره و شدیدی است بدون این که سیاه باشد. این رنگ از آن جایی که کنتراست بالایی با دیوارهای رنگ روشن دارد جلوه ای خارق العاده فراهم میکند. من این رنگ را به شکل پوستهای بسیار شفاف در این اتاق واقع در خانه نمایشی Napa Valley به کار بردم که جلوه ای داراماتیک و اغواگرانه داشت».
کارتر کی از شرکت طراحی کارتر کی Carter Kay میگوید:«ما قصد داریم در سال ۲۰۱۷ چندین طرح رنگی دارای رنگ های فیروزه ای و خردلی را بیاوریم. در این خانه آتلانتا، ما از رنگ چشم ببر بنجامین مور(۱۸۸۸) برای این اتاق آفتاب گیر استفاده کرده ایم. ما میخواستیم دیوارها را با رنگ تیره و در عین حال خنثی بپوشانیم و این رنگ زرد-نارنجی برای این کار کاملا مناسب یافتیم».
راشل ریدر از شرکت طراحی داخلی راشل ریدر Rachel Reider میگوید:«من هرگز از رنگ آبی نیلگون خسته و دلزده نمیشوم. این یک رنگ ماندگار است و به زیبایی با بسیاری از دیگر رنگ ها هماهنگ میگردد. من به خصوص استفاده از آن در سطوح غیرمنتظره مانند بالای کابینت های آشپزخانه را دوست میدارم که با رنگ آبی دریایی بنجامین مور(۲۰۵۹-۱۰) پیاده میشود. هنگامی که این رنگ با جلای فوق العاده براق استفاده شود شدت رنگ آن واقعا برجسته می شود».
۴- زرد-سبز
جو ان آلستون از شرکت طراحی داخلی J. Stephens میگوید:«یکی از تن های رنگی مورد علاقه من که یکی از گرایش های داغ ۲۰۱۷ محسوب میشود رنگ تیره زرد-سبز است. زمانی که زرد با رنگ سبز مخلوط شود، این رنگ به اتاق گرما میبخشد و فضای بیرون را با خود به ارمغان میآورد. جلوه کلی آن جلوهای آرامش بخش و در حین حال پرجنب و جوش است. رنگ هایی که به این جلوه به بهترین شکل دست پیدا میکنند رنگ گواکامولی بنجامین مور(۱۰-۲۱۴۴ ) و شروین ویلیامز ساگوارو(۶۴۱۹) هستند».
۵- رنگ آبی تیره
کارولین کوپ از شرکت طراحی کارولین کوپ Caroline Kopp میگوید:«در سال ۲۰۱۷، مردم به استقبال رنگ ها میروند و رنگ آبی تیره گزینه آسانی است چرا که در عمل یک رنگ خنثی محسوب میشود. در این اتاق بازی، من از رنگ نیمه شب مسکو شروین ویلیامز(SW 9142) به عنوان زمینه این قفسه کتاب استفاده کردم. من و مشتری ام هر دو از رنگ های تیره و غنی سبز-آبی خوشمان میآمد و اشباع بالای این رنگ پرجنب و جوش باعث شد تا بتوانیم از تن های رنگی بسیار روشن در کنار آن استفاده کنیم و پس زمینه ای گرافیکی برای لوازم و اسباب بازی ها فراهم کنیم».
رنگ های مورد استفاده در دکوراسیون سال ۲۰۱۷
۶- رنگ زرد زعفرانی
الیزابت والینو از شرکت طراحی داخلی الیزابت والینو Elizabeth Vallino میگوید:«محبوبیت دیوارهای رنگ آبی تیره و خاکستری چندسال گذشته راه را برای آرایه وسیعی از رنگ های تیره و اشباع در سال ۲۰۱۷۷ باز کرده است. زعفرانی رنگی است که با خود گرما و شکوه را به هر اتاقی به ارمغان می آورد و حسی از شگفتی و رمز و راز را فرا میخواند. ما از یک ترکیب رنگی سفارشی در این پنت هاوس استفاده کردیم و رنگ زرد زعفرانی موجود در آن را با فیروزه ای و قرمز چینی هماهنگ کردیم تا نقطه متقابل مناسبی برای آن باشند».
طراحی ساختمان GAF ؛ نقل قول از معمار: ما با کار بسیار و محدودیتهای سازهای در طراحی این خانه مواجه بودیم. این خانه برای یک زوج و سه فرزندشان در سائو پائولو ساخته شد.
تیم پروژه: پائولو جاکوبسن، برناردو جاکوبسن، ادگار موراتا، مارسلو وسونی، جیمی کونیا از جونیور، مسیحی روجاس، هنریک وترو، مایا لیل
مساحت: ۱۶۶۰ متر مربع
سال پروژه: ۲۰۱۶
عکس ها: فرناندو گوئرا | FG + SG
طراحی ساختمان GAF
پروژه به شکل L است که بخشی از آن در مرز بین سایت پلان و خیابان و بخشی در یک سمت طبقه ی همکف ، ساخته شده است. بنابراین ما همزمان محافظت فیزیکی و دیداری نسبت به خیابان را حفظ کردیم و همچنین بیشترین فضا را به باغچه اختصاص دادیم. این ساختار موجب ایجاد حفظ حریم خصوصی کامل و در عین حال با نور خورشید بیشتر شد. شکل مربعی حوض آب رسما به دنبال نشان دادن اهمیت این فضای باز است، که به عنوان هسته و فضای مرکزی خانه و تمام فعالیت های اعضای خانواده عمل می کند.
نقشه ای که مشتریان درخواست کرده بودند بر اساس برنامه ی فیزیکیِ مشخصی بود. انتظار می رفت که؛ گاراژ و خدمات در زیر زمین؛ نشیمن، غذاخوری، آشپزخانه و ایوان ها در طبقه همکف؛ و در نهایت، اتاق خواب، نشیمن خصوصی و دفتر در طبقه فوقانی، باشد.
طراحی خانه
طراحی خانه
طراحی داخلی ویلا
طبقهی همکف به سمت باغچه باز است و شفافیتی که ملهم از وجود ستون های نگهدارنده است. دسترسی به خیابان از طریق یک راهروی سرپوشیده است که به سمت درب جلویی است. برای ورود خودرو به داخل گاراژ نیز این مسیر سر پوشیده وجود دارد.
نمای طبقه ی هم کف و طبقه بالایی یکپارچه شده است تا از سمت خیابان دو طبقه به نظر نرسد.
طبقه بالایی با پوسته ای چوبی احاطه شده است. این پوسته شامل پنل های متحرک و ثابت است که در قاب های فلزی جاسازی شده اند. شکل گیری این عناصر نیازمند ضوابط خاص و سیستم های بازشو ی ویژه است. این پوسته علاوه بر حفظ حریم دیداری، و ایجاد تهویه مناسب به نور طبیعی اجازه ی ورود می دهد و هویتی بی همتا به نمای ساختمان داده است.
طراحی و معماری تفرجگاه ساحلی ؛ فوز دو دورو ” Foz do Douro” ، یک مکان رویایی است که رودخانه و دریا در آنجا به یکدیگر متصل می شوند، یک سرمایه گذار خصوصی، با احترام به سنت و تاریخ مردمی که در ارتباط نزدیک با ناوبری دریایی می باشند، در نظر دارد تا یک تفرجگاه ساحلی جدید برای این بندر بسازد.
سرپرست معماران: José António Barbosa, Pedro Lopes Guimarães
مساحت پروژه: ۲۲۳۰٫۰ متر مربع
سال اجرا:۲۰۱۳
تهیه عکس: José Campos
طراحی و معماری تفرجگاه ساحلی در بندر مارینا دورو در پرتغال
طراحی و معماری تفرجگاه ساحلی در بندر مارینا دورو در پرتغال
این ساختمان در حاشیه شهر ساحلی گایا برپا شده است و تجهیزات و امکانات جدید آن به طور آشکارا فراتر از مولفه های ساختمان های دریایی آن پیش رفته است. مجموعهای شامل خدمات و فعالیتهای مکمل، که مربوط به ارزشهای اقتصادی و اجتماعی منطقه شهری که به آن تعلق دارد ایجاد کرده است. سازمان و سلسله مراتب این فضای جدید از طریق اجرای سه ساختمان جدید حاصل شده است.
طراحی داخلی و معماری تفرجگاه ساحلی در بندر مارینا دورو در پرتغال
طراحی بندر مارینا
طراحی بندر مارینا
طراحی بندر مارینا
یک ساختمان خطی که طراحی آن در طول پارکینگ خودرو موجود امتداد پیدا کرده است؛ و مرز میان عابر پیاده و اتوموبیل ها را تعریف کرده است. در تعادل با دو ساختمانی که به صورت عمودی بر شیب زمین معلق هستند، مسیرهایی را در بالاترین سطح با مسیر حاشیه ای موجود در سطح پایین تر متصل نموده است.
طراحی بندر مارینا
طراحی بندر مارینا
طراحی بندر مارینا
طراحی داخلی و معماری تفرجگاه ساحلی در بندر مارینا دورو در پرتغال
طراحی بندر مارینا
طراحی بندر مارینا
طراحی بندر مارینا
ساختمان طولی که در یک حجم دوطبفه گسترده شده است ، بخش رسیپشن، اتاق های تعویض، اتاق های گفتگو، کارگاه ها و دفاتر اداری، منشی گری، دو اتاق آموزش، اتاق جلسه، مجموعهای از فضاهای تجاری را ادغام نموده است. دو ساختمان قائم ، که خود دارای ارتفاع یک ساختمان دو طبقه نیز می باشند، ساختمان اولی برای رستوران در نظر گرفته شده است و ساختمان دومی برای سالن ماساژو باشگاه طراحی شده است.
طراحی دیوار شیشه ای «پاپا» طرح پیشنهادی برنده در یک مسابقه «مجمع منظر و هنر عمومی» است که توسط کمیسیون عالی ملی کانادا برگزار شد. این اثر واقع در گاتینو، کبک، از طریق پل الکساندرا در اوتاوا قابل دسترسی است.
این اثر ضمن اشاره به کار نمادین «مامان» اثر لوییس بورجوییس واقع در روبروی نشنال گالری بر روی ضلع واقع در اتاوا، همردیف با یک بلوک آپارتمانی با کیفیتی متوسط، آن را با زمینهاش پیوند میدهد و فرمی آزاد از تقارن دوجانبه را با احترام به مرکز بولوار «دِز آلومتیر» معرفی میکند. این پروژه، چارچوبی را برای اثری شکل میدهد که اولین نمونه با هدف ایفای نقش بهعنوان دروازهای به شهر و پارک است.
طراحی سازه شیشه ای
یک دیوار شیشه ای در ضلع جنوب شرقی سایت به ارتفاع ۱۴٫۴ متر دست مییابد. سپس با فرم مارپیچ ارتفاع آن کاهش مییابد تا به ارتفاع ۲٫۴ متر در ضلع شمال غربی سایت برسد. این اثر در مقیاسی سریع از یک تقاطع ترافیکی ایفای نقش میکند. در پشت سایت فضایی دنج پدید میآید، که در پاسخ به کاراکتر مسکونی و آرام زندگی منطقه است.
طراحی و معماری سازه شیشه ای
باریکههای عمودی شیشههای رنگی این اثر، ارتفاع و فرم آن را تشدید میکند. بخاطر جهتگیری جنوبی اثر، در روزهای آفتابی حجمی از نور رنگی از شیشههای آن عبور میکند و روی سایت میافتد. بازی شفافیت و بازتاب، یک تجربه ملموس و پیچیده را تشدید میکند- یک اتفاق بصری که- اگرچه چند لحظه- ما را به ظرفیت کودکیمان در شگفتی و حیرت از آن بازمیگرداند.
در زمستان، این حجم نور با تندی آفتاب زمستانی به شیشهها میخورد، در پاییز رنگهای اثر با رنگهای پاییز گاتینو پیوند میخورد. در بعد از ظهرها، با تابش نور غروب، «پاپا» همچون یک فانوس میدرخشد.
طراحی و معماری سازه شیشه ای
در هر دو نقطه ورود به سایت، دیوار شیشهای و یک نیمکت طولی و تاخورده به شکلی دعوتکننده عابران و دوچرخهسواران را به داخل این میدان محلی دنج فرامیخواند.
این اثر قصد دارد مخاطبینش در جامعه را با یک تجربه ادراکی قوی مشغول کند. نیمکت چشمگیر آن عابران را به کند کردن سرعتشان و توقف و نشستن دعوت میکند تا یک حضور جمعی بیافریند و بهتبع آن مجال مواجهههای اتفاقی با مناظری را ایجاد کند که در شرایط همیشه در حال تغییر ناشی از عبور نور در فضا بوجود میآیند. در این شرایط، این فضا آروزمند است تبدیل به فضایی شود که در آن گرایش معاصر به خصوصی کردن روابط اجتماعی – هرچند محلی و کوچک- برچیده شود.